حذف نیکل و کادمیوم از پساب مصنوعی با استفاده از ضایعات سرشاخه باغات گیلاس و پوست راش

 استفاده از فرآیند‌ها‌ی جذب سطحی برای حذف آلاینده‌ها علی رغم کارایی خوب آن‌ها، اغلب به‌علت هزینه بالای جاذب‌ها محدود شده است. در این مطالعه کارایی جذب یون های فلزی نیکل و کادمیوم دو ظرفیتی توسط سرشاخه های حاصل از هرس باغات گیلاس و پوست راش در pH، زمان و غلظت‌های مختلف مورد بررسی  قرار گرفت و سپس نتایج آن‌ها با هم مقایسه گردید. بر طبق نتایج این تحقیق، با افزایش pH اولیه پساب درصد حذف نیکل و کادمیوم افزایش یافت. به طوری که حداکثر مقدار جذب برای هر دو یون در pH برابر 5 حاصل شد. هم‌چنین سرعت جذب یون‌ها‌ی فلزی در ابتدای فرآیند بسیار سریع بود و بیشترین میزان حذف در 15 دقیقه اولیه آزمایش بدست آمد. در بررسی اثر غلظت پساب ملاحظه گردید که افزایش غلظت پساب از 100 به 200 میلی گرم بر لیتر سبب افزایش جذب یون‌های فلزی شد ولی با ادامه روند افزایش غلظت، ظرفیت جذب ماده لیگنوسلولزی کاهش یافت. فرآیند جذب سطحی از هر دو ایزوترم فروندلیچ و لانگمیر تبعیت کرد، اما اطلاعات به میزان بهتری با ایزوترم لانگمیر متناسب بود. در این بررسی پوست راش در مقایسه با سرشاخه چوب گیلاس برای حذف نیکل و کادمیوم دو ظرفیتی از پساب‌های مصنوعی توانایی جذب بالاتری را نشان داد.